Sayı 9 4
Bitmeyen Düğün (Ahmet Memnun)
Fikret Naci bir dünya şampiyonuydu. Çok mu süratli koşuyordu, Formula 1 tarihinde hiç kimsenin hızına yetişemeyeceği bir pilot muydu, ringlerde vurdu mu devirdiği için önünde durulamayan bir boksör müydü? Hayır. Tamam, ara sıra sokak aralarında top oynayan çocukları gördüğünde ceketini yere fırlatıp onlara eşlik ediyor ve on yaşından küçük çocukların hiçbiri onun kadar seri çalım […]
Kahvaltı Babası; Varla Yok Arası (Ayşegül Gürbüz)
Yatsı ezanı çoktan okunmuş olsa da alışkanlık gereği yatma vakti gelmeden kılamıyordum. Zira bana göre yatmadan önce yapılması gereken son şey namaz kılmaktı. Ne zaman yatsının vakti konusunda laf açılsa ateşli bir şekilde bu fikrimi savunmaktan geri durmazdım. Çünkü takdir edersiniz ki herkesin yanlışı kendine güzeldir. Yine gecenin bilmem kaçında, ama tabi ki yakın olsa […]
Kibri Küçük, Yüreği Büyük (Ahmet Yıldırım)
Londra’da bir pub’da, altı kişilik bir grup halinde oturuyorduk. Herkesin karşısındakine birşeyler anlattığı kalabalık ortamlarda nasıl bir kelime dalgalanması olduğunu bilirsiniz. Etrafa kulak verip herkesin aynı anda ne dediğini anlamaya çalıştığınızda, bir kelime bile anlayamayacağınız bir yerdeydim. Durgunlaşmıştım ve yanımdaki şu beş kişinin benim hayatımda ne işi olduğunu sessizce sorgulamaya başlamıştım. Tükürükler saçarak pençe gibi […]
Müştak Zeki’nin Yanan Günlükleri – 8 (Kerim Salih)
685. GÜNÜN 227. YAĞMURU Bu sabah kapım çaldı. Gelenin kim olduğuna dair bir tahminim, bir merakım olmadı. Yattığım yerden şöyle bir doğruldum, sonra gerisin geri yastığa düştü başım. Gelen her kimse, onu yanlış evin kapısını çalıyor olduğu gerçeğiyle yüzleştirmek istemedim. Bunun yerine kapıyı çalmaktan bıkıp gitmesini bekledim. Öyle ya, yanlış adres olmadan kim çalardı ki […]
Son Yorumlar