Sayı 15 3
Yürüyen Forvet (Ahmet Memnun)
Geçen seneydi. O akşam halısaha maçından çıkmış eve doğru yürüyordum. Maçta yenilmiştik ama mağlubiyete değil de bir tane bile gol atamamış olmama hayıflanıyordum. Defansta oynuyor olsam yine üzülmezdim ya da orta sahada… Takımda tek bir forvet vardı o da bendim. Benden tek bir beklenti vardı o da gol atmak. Bense değil gol atmak, adeta bir […]
1002. Gecenin Masalı (Ahmet Yıldırım)
Yine gece yaklaşmış, herkes odasına çekilmişti. Padişah, karısının 1001. gecenin sonunda idamdan kurtulmanın verdiği rehavetle sırtını dönüp yattığını görünce hiddetlendi. “Be hey sinsi karı, seni affettik de iyi mi ettik? Öküz öldü de ortaklık mı bozuldu? Üç yıldır beni Pavlov’un köpeği gibi masallarla uyumaya alıştırdın, şimdi sırtını dönüp yatıyorsun öyle mi? Nöbe…!” demişti ki Şehrazat […]
Kahramanım Benim (Kerim Salih)
Araya giren uzun sessizlikten sonra kız arkadaşına dikkatle baktı Harun. Normalde yapacağı bir şey değildi bu ama sessizliğin boyu hızla uzadığından olsa gerek canı sıkılmıştı. Bunun, yürekten gelen bir sevgi yerine can sıkıntısını gidermek için atılan bir bakış olması onu pek alakadar etmiyordu. Bütünüyle de boş değildi bu bakış aslında. Bir şeyler düşünüyordu Harun. Yüzündeki […]
Son Yorumlar