Ağır Hediye (Ahmet Memnun)
Çocukluğumun nerede geçtiğini hatırlamıyorum. Hafızamda hiçbir şey tutamadığımdan ya da hatırlamak istemediğim şeyleri hafızamdan silip attığımdan değil. Yaptığım yığınla yolculuk, gönderildiğim onca yer yüzünden. Çocukluğumda hep bir şeylere veda ettim. Şimdi bile yerleşik hayata geçtiğim söylenemez ama küçükken tam bir göçebeydim. Kalem, tıpkı kağıt gibi tren camlarıyla da bir bağ kurabilseydi zorlanmadan bütün hatıralarımı yazabilirdim. […]
Terzi Nezih Mahallesi – 6 (Ahmet Memnun)
Piyanist, Şemsi’nin birazdan geleceğini söyleyerek kalabalığı geniş bir salona bıraktı. Salon öyle genişti ki o gözü pek, o civanmert Sabahattin bile kaybolmaktan korkup Memduh Keman’ın elini sıkıca tuttu ve ustasının dizinden bir an olsun ayrılmamaya karar verdi. Ona haddinden fazla sokulmuş olmalı ki Memduh sağ eliyle Sabahattin’in yuvarlak alnına şaplağı indirdi. İnsanı korkutan büyüklüğünün aksine […]
Terzi Nezih Mahallesi – 5 (Ahmet Memnun)
- 1. bölüm – 2. bölüm – 3. bölüm - 4. bölüm - “Galiba sonumuz kötü başlayacak.” Tuhafiyeci Sami Tarih böyle bir hataya, böyle bir yanlış anlamaya, böyle bir karavanaya daha önce şahitlik etmiş midir bilinmez. Tarih bu, şahitlik eder, tanık olur, ötesiyle ilgilenmez elbet. Tarih şaka yapar gülmez, mezar kazar ölmez, sıktıkça sıkar ama […]
Terzi Nezih Mahallesi – 4 (Ahmet Memnun)
- 1. Bölüm - 2. Bölüm - 3. Bölüm - “Kız savaşçı ve göçebeydi. Erkek savunmasızdı ve durgun su gibiydi. Erkek kızı sevdi. Kız, sadağındaki ‘sen de kimsin’ okunu çıkarıp nişan aldı. Yay tutukluk yapmadı. Ok ıskalamadı. Her şey olması gerektiği gibi oldu.” Demirci Durmuş Sude Amerika’ya döneli beş gün olmuştu. Bu beş günde hiçbir […]
Terzi Nezih Mahallesi – 3 (Ahmet Memnun)
- Yazının Birinci Bölümü İçin Tıklayın - Yazının İkinci Bölümü İçin Tıklayın - “Bu duyduğumuz, yalandan başka bir şey değil kardeşim.” Enes Terzi Nezih Mahallesi’nde ayın neredeyse tamamına yayılan bir gelenek olan toplu yapılan kahvaltılardan bahsetmek lazım. Meydandaki büyük sokağın kaldırımlarına masalar kuruluyor, hanımlar evlerinde yaptıkları sarmalar, patates kızartmaları, yumurtalar ve ellerini cömertçe attıkları dolaplarından […]
Terzi Nezih Mahallesi – 2 (Ahmet Memnun)
- Yazının Birinci Bölümü İçin Tıklayın - “Bu gördüğümüz, rüyadan başka bir şey değil kardeşim.” Cemil Gerçekleşmeyen hayalleri, çoktan unuttuğu ümitleri, kepengini her daim kapalı tuttuğu beklentileriyle Hakkı bu mahallede yaşıyordu. Sabah kahvaltı yapmadan evden çıkan, bir de fena halde uykusuz olan insanların görünümü vardı her zaman Hakkı’da. Kıpırdayan kirpiklerinin altında bir çift göz olduğundan […]
Terzi Nezih Mahallesi – 1 (Ahmet Memnun)
“En çok da ‘ilkler unutulmaz’ diyenler canımı sıkıyor.” Hakkı Doğduğu günü hatırladığını iddia eden kaç insan vardır? Bu tuhaf soru önce bir elin parmaklarının sayısını hatırlatır, ardından da çelimsiz vücudu, kolay kırılan kalbi, kenarda kalmayı seven yapısı ve küçük dünyasıyla serçe parmağını andıran Hakkı’yı. Hakkı o kalın elin ince parmaklarından biriydi ve bununla gurur duyuyordu. […]
Son Yorumlar